ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«Χρειάζεται μια πολύπλευρη εκστρατεία ανάδειξης του καπνίσματος ως αντικοινωνική συμπεριφορά»
Η ομιλία του Νίκου Ηγουμενίδη κατά την σημερινή ειδική συζήτηση στη Βουλή με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καπνίσματος
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καπνίσματος, κατά τη σημερινή ειδική συζήτηση στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής σχετικά με την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου και τον συντονισμό των δράσεων όλων των αρμόδιων φορέων, ο Νίκος Ηγουμενίδης έλαβε τον λόγο, σημειώνοντας ορισμένες πλευρές στην κατεύθυνση της αποτελεσματικής εφαρμογής του αντικαπνιστικού νόμου με έμφαση στην ανάδειξη του καπνίσματος ως αντικοινωνικής συμπεριφοράς και τονίζοντας την σημασία να προσεχθούν ιδιαίτερα οι νέες ηλικίες.
Κατά την τοποθέτηση του ο βουλευτής Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ και καρδιολόγος γιατρός στο επάγγελμα Νίκος Ηγουμενίδης σημείωσε:
ΝΙΚΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΔΗΣ:
Κύριε Υπουργέ, Κύριε καθηγητά,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Και μόνο ότι συζητάμε το θέμα σήμερα, που είναι όντως ένα ολόπλευρο θέμα – πολλές οι πλευρές του, πολλά τα στοιχεία που πρέπει να δει κανένας – δείχνει ότι όλα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα, ουσιαστικά έχουν ένα βαθμό επιτυχίας, αλλά, ας μην κρυβόμαστε, έχουν αποτύχει. Δηλαδή, τα αποτελέσματα με αυτή τη μείωση, είναι αποτελέσματα της ενημέρωσης του κόσμου, της ενημέρωσης για τις βλαπτικές επιδράσεις του καπνίσματος, της ενημέρωσης για τον αντικαπνιστικό νόμο και ενδεχομένως τις συνέπειες από την παραβίαση του νόμου, αλλά όλα αυτά τα μέτρα, τα οποία έχουμε πάρει είτε απέτυχαν ή είχαν ένα ποσοστό μερικής επιτυχίας είτε, σε τελική ανάλυση, τα υπερβαίνει η ισχυρή – συμφωνώ με τον Υπουργό – εξαρτησιογόνος δράση της νικοτίνης.
Επειδή παρευρέθηκα πρόσφατα στο πανευρωπαϊκό συνέδριο ελέγχου του καπνίσματος, θα ήθελα να σταθώ σε μια παρατήρηση που δεν την ακούω. Νομίζω ότι πέρα από την εφαρμογή του νόμου ή πέρα απ’ όλα αυτά και τις πλευρές που θίχτηκαν με τις μέχρι τώρα ομιλίες, το πρώτο και τον κύριο για την προσπάθεια ελέγχου και διακοπής τελικά του καπνίσματος από την κοινωνία, είναι η συλλογική μας προσπάθεια να αναδειχθεί το κάπνισμα ως αντικοινωνική συμπεριφορά.
Τι εννοώ, με ένα απλό παράδειγμα.
Κύριε Καθηγητά, είστε Καθηγητής Πευμονολογίας. Μπορώ αυτή τη στιγμή για μια λοίμωξη του αναπνευστικού, να αρχίσω να φτύνω δίπλα μου; Δεν μου το απαγορεύει κανένας νόμος και αυτή ήταν η εικόνα της Ελλάδας του ΄50, που έβγαινε από ένα παγκόσμιο πόλεμο με μια φυματίωση να θερίζει. Χρειάστηκε μια ολόκληρη εκστρατεία της επιστημονικής κοινότητας, των κυβερνώντων, της εξουσίας, της εκκλησίας, πολιτιστικών συλλόγων, ότι αυτό το πράγμα ήταν μια αντικοινωνική συμπεριφορά και φτάσαμε σε αυτό το αποτέλεσμα να μη χρειαζόμαστε νόμους για να εφαρμόζεται. Αντίστοιχα, νομίζω ότι χρειάζεται μια τέτοια πολύπλευρη εκστρατεία ανάδειξης του καπνίσματος ως αντικοινωνική συμπεριφορά.
Το δεύτερο και κλείνω με αυτό.
Νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι πρέπει να επικεντρώσουμε την προσπάθειά μας στις νέες ηλικίες. Αυτή τη στιγμή η εικόνα που υπάρχει –να μη θυμίσω, να μην πω όνομα, αλλά αυτή ήταν η εκστρατεία, η προπαγάνδα, η εικόνα της εφηβικής μας ηλικίας – ήταν τα νέα παιδιά στην κατασκήνωση, με τη φωτιά, ζευγαράκια και το τσιγάρο ήταν ο δρόμος για την ενηλικίωση, ήταν η απόδειξη της ενηλικίωσης, σε αντίθεση με τα ναρκωτικά που ήταν ένα ή μισό βήμα πριν το θάνατο.
Νομίζω ότι αντιστρέφοντας αυτή την εικόνα, η εκστρατεία μας και το βάρος πιστεύω ότι πρέπει να δοθεί στις νέες ηλικίες. Όχι τόσο δηλαδή να διακόψει ο πατέρας, ο παππούς ή ο μεγάλος άνθρωπος στην οικογένεια που καπνίζει και πολλά χρόνια, αλλά να μη ξεκινήσουν το κάπνισμα οι νέες ηλικίες και εδώ πραγματικά η προσπάθεια είναι πολύπλευρη. Δεν είναι μόνον το Υπουργείο Υγείας, είναι το θέμα των αθλητικών δραστηριοτήτων, οι εκδηλώσεις και η όλη εκστρατεία από το Υπουργείο Παιδείας, το Υπουργείο Πολιτισμού κ.λπ..
Σας ευχαριστώ πολύ.
