Επιδίωξη της Κυβέρνησης να εισαχθούν ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια στην Παιδεία
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη”, Τετάρτη 10.6.2020
Του Νίκου Ηγουμενίδη*
Μέσα από το νομοσχέδιο για την Παιδεία, η Κυβέρνηση επιχειρεί με συνοπτικές διαδικασίες να επιτύχει ό,τι δεν πέτυχε με την Αναθεώρηση του Συντάγματος, δηλαδή τον διακαή της πόθο για αλλαγή του άρθρου 16. Η έννοια της Κυβέρνησης είναι η σταδιακή συρρίκνωση των δημόσιων χρημάτων που θα διοχετεύει το κράτος στην δημόσια Παιδεία. Αυτή είναι η λογική επί παραδείγματος χάρη πίσω από την αύξηση του μέγιστου αριθμού μαθητών ανά τμήμα που χωρίς αμφιβολία υποβαθμίζει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Ας δούμε όμως μερικές ακόμη κρίσιμες ρυθμίσεις.
-
Εισαγωγή ξενόγλωσσων Τμημάτων στα ΑΕΙ
Η έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής (που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 5/6) τόνισε εκείνο που δεν έλεγε η Υπουργός σε όλες τις συνεδριάσεις των Επιτροπών, δηλαδή ότι -αυτή είναι η φράση των επιστημόνων- «το ζήτημα εμπλέκει και πτυχές του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Γιατί το λέει αυτό η Επιστημονική Υπηρεσία; Γιατί η διάταξη για ξενόγλωσσα τμήματα μέσα στα ΑΕΙ, η οποία κάνει διαχωρισμό μεταξύ πολιτών της ΕΕ και αποκλείει -«για την ώρα»- τους Έλληνες πολίτες, ανοίγει «έξυπνα» ένα δρόμο. Είναι θέμα χρόνου μετά την ψήφιση της διάταξης η ρύθμιση να θέσει ζήτημα και «για τους αλλοδαπούς με φυσική έδρα στην ημεδαπή», όπως επισημαίνει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, αλλά και εμμέσως εγείρει ζήτημα και για τους Έλληνες πολίτες –πρακτικά δημιουργώντας ένα παράλληλο ιδιωτικό σύστημα σπουδών ανώτατης εκπαίδευσης με δίδακτρα μέσα στα ίδια τα δημόσια ΑΕΙ. Με άλλα λόγια, όσοι δεν κατορθώνουν να εισαχθούν σε μια σχολή, θα μπορούν με καταβολή διδάκτρων να εισαχθούν στη σχολή προτίμησής τους. Είναι σαφές πως μια τέτοια εξέλιξη δεν αφορά την πολυδιαφημισμένη «εξωστρέφεια» των πανεπιστημίων, αλλά από το παράθυρο την ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης. Η διάταξη συνιστά απειλή για τα ίδια τα ακαδημαϊκά χαρακτηριστικά των δημόσιων Πανεπιστημίων, αφού πλέον ανοιχτά υπεισέρχονται ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
-
Υποβάθμιση της Κοινωνιολογίας.
Όσα διαδραματίζονται απέναντι στο μάθημα της Κοινωνιολογίας είναι πρωτίστως μια ιδεολογική εμμονή της Κυβέρνησης να υποβαθμιστεί ένα μάθημα που παρέχει τα εργαλεία της κριτικής σκέψης και της κατανόησης της κοινωνικής πραγματικότητας. Δαιμονοποιεί ένα μάθημα που στρέφεται ενάντια στην αποστήθιση και που βάζει θεμελιώδη ερωτήματα σε μια ευαίσθητη ηλικία. Βάζει σκόπιμα το δίλημμα «ή Λατινικά ή Κοινωνιολογία» για να απαξιώσει μια ολόκληρη επιστήμη.
-
Αδράνεια απέναντι στα ΕΠΑΛ
Όχι τυχαία από τις πρώτες νομοθετικές ενέργειες της Κυβέρνησης υπήρξε η αναστολή των διετών Προγραμμάτων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης των ΑΕΙ για αποφοίτους ΕΠΑΛ. Έπειτα από αυτό ακολούθησαν 1.217 σχόλια – ως επί το πλείστον όλα αρνητικά» – που συγκέντρωσε η διάταξη κατά τη δημόσια διαβούλευση-εξπρές, και τη κοινωνική κραυγή, για να πάρει πίσω ευτυχώς μια επιπόλαιη διάταξη για τα ημερήσια ΕΠΑΛ και με την οποία για πρώτη φορά σχεδίαζε να επιβάλλει ηλικιακό όριο -τα 17 έτη- για την εγγραφή. Ωστόσο, τα δημόσια ΕΠΑΛ σήμερα θέλουν στήριξη, ειδικότητες που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες, υποδομές και ισχυρά κίνητρα που να αφορούν τους ενδιαφερόμενους σε όλη την επικράτεια.
-
Αγγλικά στο Νηπιαγωγείο κόντρα στις συστάσεις
Το υπόμνημα της Ένωσης Νηπιαγωγών για τα άρθρα που αφορούν στην προσχολική εκπαίδευση είναι άκρως ενδεικτικό. Η Υπουργός Παιδείας Κ επιχειρεί, με ψευδεπίγραφο τρόπο, να δώσει την εντύπωση στους γονείς για δήθεν «εμπλουτισμό» του προγράμματος του Νηπιαγωγείου με την προσθήκη εκμάθησης της Αγγλικής γλώσσας. Το «εγχείρημα» αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον βασικό στόχο της διετούς φοίτησης στην Προσχολική Εκπαίδευση που είναι η απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων αναδυόμενου γραμματισμού, ο οποίος θέτει τις βάσεις για τη μετέπειτα συστηματική διδασκαλία της γλώσσας (και της δεύτερης/ξένης γλώσσας) στο Δημοτικό Σχολείο. Είναι ενδεικτικό ότι η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δείχνει να μη λαμβάνει υπόψη της ότι στο Νηπιαγωγείο γίνεται η πρώιμη ανίχνευση πιθανών μαθησιακών δυσκολιών, προβλημάτων συμπεριφοράς και προβλημάτων λόγου, με στόχο την έγκαιρη παρέμβαση και αντιμετώπισή τους. Και βέβαια δεν κάνει καμία κίνηση για αυτό που έχει πραγματικά ανάγκη το δημόσιο Νηπιαγωγείο σε αυτή την κατεύθυνση: την πρόσληψη Νηπιαγωγών Ειδικής Αγωγής, Λογοθεραπευτών, Ψυχολόγων και βοηθητικό προσωπικό (καθαρίστριες, τραπεζοκόμους).
-
Αναχρονιστική αναγραφή της διαγωγής
