ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΖ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΜΕ΄
Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018
Μόνη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων, των τροπολογιών και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής «Μηχανισμός εφαρμογής, κρατική εποπτεία, γενικοί όροι υλοποίησης του Μεταφορικού Ισοδυνάμου (Μ.Ι.) και άλλες διατάξεις».
ΠΡΟΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Τον λόγο έχει ο κ. Ηγουμενίδης από τον ΣΥΡΙΖΑ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σημερινό νομοσχέδιο εκτός από το Μεταφορικό Ισοδύναμο και την ίδρυση της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού, κατά τη γνώμη μου, επαναφέρει καίρια στο τραπέζι τη συζήτηση για τη νησιωτικότητα.
Η αλήθεια είναι πως, παρά το γεγονός ότι είμαστε η χώρα με τα περισσότερα κατοικούμενα νησιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ουσιαστικά ποτέ δεν διεκδικήσαμε και ποτέ δεν πετύχαμε κάτι σχετικά με τη νησιωτική πολιτική.
Έτσι, κατά τη γνώμη μου, είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο η Αξιωματική Αντιπολίτευση χλευάζει το νομοσχέδιο που αφορά άμεσα την ανακούφιση των νησιωτών.
Η κυρία Μπακογιάννη σε μια απίστευτη τοποθέτησή της στις Επιτροπές απαξίωσε το νομοσχέδιο, χαρακτηρίζοντάς το ούτε λίγο ούτε πολύ «τέρας της γραφειοκρατίας». «Πάρτε το πίσω», είπε Περιφερειάρχης Νησιωτικής Περιφέρειας προσκείμενη στη Νέα Δημοκρατία. «Δίνετε ψίχουλα με το Μεταφορικό Ισοδύναμο, παίρνετε πολύ περισσότερα, ΦΠΑ στα νησιά», είπε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας. Εξήγησε τη στάση του μόλις πριν από εμένα ο εκπρόσωπος της Ένωσης Κεντρώων: «Κόβουμε το μέγιστο, δίνουμε το ελάχιστο. Μια μίζερη συζήτηση, χωρίς να υποτιμώ τα οικονομικά προβλήματα που έχουν οι νησιώτες μας, μια μίζερη συζήτηση, που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα».
Και η πραγματικότητα, κατά τη γνώμη μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι ουσιαστικά μέσα σε ένα ρευστό παγκόσμιο και ευρωπαϊκό περιβάλλον χρειάζεται ένας ολοκληρωμένος στρατηγικός σχεδιασμός ενδυνάμωσης της αναπτυξιακής πορείας των νησιωτικών περιοχών.
Σε αυτή την κατεύθυνση και για αυτό το θέμα θα ήθελα να καταθέσω μερικές προτάσεις.
Πρώτον, είναι η θεσμική κατοχύρωση της ρήτρας νησιωτικότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οφείλουμε ως χώρα να κατοχυρώσουμε θεσμικά τη νησιωτικότητα, καθώς ήδη από την ένταξη της Ελλάδας στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα πραγματικά δεν αναφέρθηκε, δεν προβλέφθηκε καμία ειδική πρόνοια για τις νησιωτικές περιοχές, όπως έγινε με άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο πλαίσιο των δράσεων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχουν ως βασικό στόχο την οικονομική, την κοινωνική ή -τώρα πια- και την εδαφική συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με χρηματοδοτήσεις και ενισχύσεις μέσα από τα διαρθρωτικά ταμεία, το Ταμείο Συνοχής, τις κοινοτικές πρωτοβουλίες, νομίζω ότι έχουμε συμφέρον να επιδιώξουμε τον σχεδιασμό και τη χρηματοδότηση ειδικών μέτρων αποκλειστικά για τις νησιωτικές περιοχές, αλλά και πιθανόν την ίδρυση Ειδικού Ταμείου Νησιωτικής Ανάπτυξης.
Ένα δεύτερο στοιχείο, κατά τη γνώμη μου, στο οποίο πρέπει να επιμείνουμε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι η δικτύωση των μεγάλων νησιών της Μεσογείου, είτε αυτά είναι ξεχωριστά κράτη –αναφέρομαι στην Κύπρο και τη Μάλτα- είτε είναι νησιά μέρη κρατών και αναφέρομαι στην Κρήτη για την Ελλάδα, στη Σαρδηνία και τη Σικελία.
Πιστεύω ότι η χώρα μας πρέπει να μπει μπροστά σε μία τέτοια δικτύωση των μεγάλων νησιών της Μεσογείου και να παίξει έτσι έναν βασικό ρόλο για μια κοινή ευρωπαϊκή νησιωτική πολιτική.
Γι’ αυτή τη δικτύωση θα πρέπει να ενεργοποιηθούν όλες οι παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις των νησιωτικών περιοχών, οι επαγγελματικές ομάδες, τα δίκτυα οινοποιών, τα δίκτυα αγροτουρισμού, τα δίκτυα γυναικείων συνεταιρισμών, οι συλλογικότητες δημιουργικής οικονομίας. Αυτή η δικτύωση νομίζω ότι τελικά θα ασκεί πολιτικές πιέσεις ακόμα και για τη δημιουργία Ειδικού Ταμείου για την Ανάπτυξη των Νησιών, αντίστοιχου με το Ταμείο της Αλιείας και της Θάλασσας.
Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να δούμε και την πολιτική μας στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Παραθαλάσσιων και Νησιωτικών Περιφερειών CRPM.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι σημαντική και η συμβολή διατοπικών, διαπεριφερειακών και διακρατικών συνεργασιών.
Θα ήθελα, κλείνοντας, να κάνω μια παρατήρηση για την Κρήτη και τον ρόλο της στη Μεσόγειο.
Θα χρειαστώ για λίγα δευτερόλεπτα ακόμα την ανοχή σας, κύριε Πρόεδρε.
Πέρα από το ότι φαίνεται και από όσα είπα, η Κρήτη ως ένα από τα μεγάλα νησιά της Μεσογείου, ως ένας μοχλός πίεσης από τη χώρα μας για μέτρα -πέρα από διακηρύξεις- σχετικά με τη νησιωτικότητα, είναι μια ευκαιρία να μπει στο κάδρο, θα μπορούσε από τη θέση της -με τον τουρισμό ως ένα επιπλέον στοιχείο υπέρ της- να μπει στο κάδρο ως ένας χώρος ασφαλούς, ειρηνικής και ποιοτικής δύναμης της Μεσογείου, να μπει στο κάδρο της περιφερειακής και νησιωτικής ανάπτυξης. Πρέπει να το αξιοποιήσουμε συνολικά για την παρέμβασή μας στη νησιωτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεύτερον, κύριε Υπουργέ, έχω -και κλείνω με αυτό- ένα ερωτηματικό: Οι Κρήτες πολίτες δεν χρησιμοποιούν ακτοπλοϊκή συγκοινωνία; Οι κρητικές επιχειρήσεις για τη μεταφορά των πρώτων υλών ή των προϊόντων τους προς την ηπειρωτική Ελλάδα δεν χρησιμοποιούν ακτοπλοϊκή συγκοινωνία; Ειλικρινά, καταθέτω την ερώτησή μου γιατί εξαιρείται.
Προφανώς αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα να ενισχυθούν τα μικρά ή τα μικρότερα νησιά ή τα νησιά με λιγότερο πληθυσμό, αλλά νομίζω ότι στον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό μας πρέπει να είναι όλα τα νησιά, όλοι οι κάτοικοι των νησιών.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι η αναβάθμιση της έννοιας της νησιωτικότητας με διαστάσεις γεωγραφικές, πολιτισμικές και οικονομικές είναι ένα συστατικό στοιχείο της ταυτότητας της χώρας, που το νέο αναπτυξιακό υπόδειγμα πρέπει να λαμβάνει και, κατά τη γνώμη μου, θα λαμβάνει υπ’ όψιν του.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Και εμείς ευχαριστούμε.
