Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας έχει καταρρεύσει

Του Νίκου Ε. Ηγουμενίδη*

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημ. “Νέα Κρήτη”, Τετ 25 Ιαν 2023

Οι περισσότερες δομές του ΕΣΥ είτε υπολειτουργούν, είτε δεν λειτουργούν καθόλου. Υπάρχει νοσοκομείο στον κόσμο που λειτουργεί χωρίς Παθολογική Κλινική; Στην Ελλάδα ναι, το Νοσοκομείο Ιεράπετρας. Υπάρχουν νοσοκομεία με χειρουργικές κλινικές, που δεν χειρουργούν είτε λόγω έλλειψης χειρουργών είτε λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων, είτε λόγω ανεπάρκειας χειρουργικών τραπεζιών; Στην Ελλάδα ναι, με τρανταχτά παραδείγματα τα νοσοκομεία της Κρήτης. Αλήθεια, πόσα και ποια νοσοκομεία στον κόσμο λειτουργούν χωρίς καρδιολογική κλινική; Σε πόσα και ποια νοσοκομεία του κόσμου υπάρχουν και λειτουργούν κλινικές με ένα γιατρό, όπως συμβαίνει σε πολλές κλινικές νοσοκομείων της Κρήτης;

Τα απομεινάρια του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, που λειτουργούν χάρη στην με αυταπάρνηση και προσφορά των υγειονομικών, αδυνατούν να εξασφαλίσουν την χωρίς διακρίσεις, δωρεάν, καθολική, ισότιμη πρόσβαση των πολιτών σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) στο οποίο εργαστήκαμε, δεν υπάρχει σήμερα. Έχει καταρρεύσει! Προηγήθηκε η ευθεία επίθεση στο ΕΣΥ τα έτη 2010-2014, και η εκδικητική, ιδεοληπτική, νεοφιλελεύθερη επίθεση της περιόδου 2019 – 2023, της διακυβέρνησης της ΝΔ και του κ. Μητσοτάκη, που δεν είχε καμία διάθεση να συνεχίσει την «τονωτική ένεση» της περιόδου 2015 – 2019, της πρώτης φοράς της Αριστεράς.

Το μήνυμα της κυβέρνησης της Δεξιάς προς τους ασθενείς συμπολίτες μας, είναι, αν δεν θέλουν να χάσουν χρόνο, αν δεν θέλουν να μπλέξουν στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, αν δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν την έκβαση της ασθένειάς τους, αν θέλουν να αποφύγουν την ταλαιπωρία, να αναζητήσουν λύσεις μακριά από το ΕΣΥ.

Και βέβαια η κατάσταση δεν σταματά εδώ. Όλα όσα διαδραματίζονται ενάντια στους υγειονομικούς στο Ηράκλειο και στην Κρήτη εκφράζουν το πραγματικό πρόσωπο της σημερινής Κυβέρνησης. Όχι απλώς δεν έχει εγκαταλείψει τους υγειονομικούς, αλλά κινείται πλέον εκδικητικά σε βάρος τους. Επιβραβεύει κραυγαλέες κινήσεις αυταρχισμού  – με πλέον τρανταχτή την περίπτωση των αναισθησιολόγων στο ΠαΓΝΗ – αφήνει απλήρωτες υπερωρίες, επιβάλει εξαντλητικά ωράρια, ανορθολογικές μετακινήσεις, συγχωνεύσεις κλινικών και τραγική υποστελέχωση νευραλγικών τμημάτων. Αδιαφορεί προκλητικά απέναντι στο κύμα παραιτήσεων που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα Το μήνυμα και προς τους εργαζόμενους στο ΕΣΥ, σαφέστατο. Όσοι αναζητούν αξιοπρέπεια στη ζωή και την εργασία τους, οικονομικές απολαβές αντίστοιχες του επιπέδου της προσφοράς τους, επιστημονική εξέλιξη αντίστοιχη του επιπέδου τους, να αναζητήσουν λύσεις μακριά από το ΕΣΥ.

Όσοι υγειονομικοί παραμείνουν στο σύστημα, το μόνο που μπορούν να περιμένουν είναι κάποιο βραδινό, ταυτόχρονο χειροκρότημα από τα μπαλκόνια των σπιτιών μας. Και άντε! Επιβραβεύοντας την προσπάθειά τους, το κάλεσμα θα το κάνει η σύζυγος του Πρωθυπουργού! Σε αυτές τις συνθήκες είναι επιφανειακή μια προσέγγιση που μιλά για χρόνια προβλήματα και επαναλαμβανόμενους στόχους για το ΕΣΥ, αφού αυτή τη στιγμή οι συνθήκες είναι οξυμένες με ένα ΕΣΥ όχι υπό κατάρρευση, αλλά που έχει ήδη καταρρεύσει.

Δεν έχω στόχο να περιγράψω την ταλαιπωρία ούτε το σύνολο των προβλημάτων που βιώνει ο ασθενής συμπολίτης, σε κάθε επαφή του με το Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Δεν θέλω να αναφερθώ στην απαξίωση και τα εμπόδια που βιώνει κάθε εργαζόμενος υγειονομικός, στην προσπάθεια άσκησης των καθηκόντων του. Απλά, αναλογίζομαι το σύνολο των θεμάτων στην Υγεία, που καλείται να επιλύσει η Αριστερά την δεύτερη φορά.

Το νέο ΕΣΥ, απαιτεί πρώτα απ’ όλα την γενναία αύξηση των δαπανών για την υγεία, έτσι ώστε να φτάσουμε τουλάχιστον στον ευρωπαϊκό μέσο όρο και να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε όσα σχεδιάζουμε. Χρειάζεται να ενταχθεί το επάγγελμα του υγειονομικού στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Ο πρώτος μισθός γιατρού του ΕΣΥ (Επιμελητής Β’ ΕΣΥ) να είναι 2.000 €, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην μισθολογική αναβάθμιση του συνόλου των υγειονομικών. Χρειάζεται σοβαρή και σημαντική ενίσχυση του προσωπικού του ΕΣΥ. Σχεδιάζουμε 20.000 μόνιμες προσλήψεις σε βάθος τριετίας. Να ενισχυθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) με τις Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ) στον αστικό ιστό και τα Περιφερειακά Ιατρεία (ΠΙ) όπου χρειάζονται στην ύπαιθρο της χώρας. Ιδιαίτερη πρέπει να είναι η ενίσχυση του ΕΚΑΒ, για την αξιοπρεπή, έγκαιρη και ασφαλή πρόσβαση των ασθενών στη νοσοκομειακή περίθαλψη. Να ενισχύσουμε το σύστημα με τις δομές και υποδομές, την αναγκαιότητα των οποίων ανέδειξε η ίδια η εμπειρία μας. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το χώρο του φαρμάκου, οι πρόσφατες ελλείψεις του οποίου οξύνονται λόγω της κυβερνητικής «αδιαφορίας». Στο επίκεντρο της προσοχής μας πρέπει να είναι και  η εκπαίδευση των νέων επιστημόνων που θα στελεχώσουν το νέο ΕΣΥ.

Έχουμε πολλά να κάνουμε! Ωστόσο δεν το βάζουμε κάτω. Ο αγώνας για το νέο ΕΣΥ, για ολοκληρωμένο δημόσιο σύστημα υγείας, δεν αφορά μόνον τους υγειονομικούς. Είναι υπόθεση της πλειοψηφίας της κοινωνίας, η οποία με τους αγώνες της θα το επιβάλλει. Η κυβέρνηση της Δεξιάς, επανειλημμένα έχει εκφράσει την απαξίωση προς το Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Όλα τα θέματα που μας απασχολούν ή θα μας απασχολήσουν στην πορεία οικοδόμησης του νέου ΕΣΥ, δεν μπορούμε να τα εγκαταλείψουμε, ούτε πολύ περισσότερο να τα εμπιστευτούμε, στα χέρια των υπέρμαχων της εμπορευματοποίησης της υγείας. Δεν έχουμε ούτε μπορούμε να έχουμε κοινά στοιχεία με όλους αυτούς που ιδεοληπτικά επιμένουν στην αύξηση του ζωτικού χώρου του ιδιωτικού τομέα στην υγεία.

Απέναντι στο αυταρχικό και επιθετικό πρόσωπο της Κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, θα ορθώσουμε το ευρύ μέτωπο των κοινωνικών δυνάμεων που χρειαζόμαστε για να ακυρώσουμε τα σχέδια της Δεξιάς για παράδοση της υγείας στα μεγάλα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα των λίγων, για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα των υγειονομικών, για να οικοδομήσουμε τελικά ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες και επιταγές της Ελληνικής κοινωνίας.

Ξέρουμε πολύ καλά, ότι δεν απομονώνονται τα θέματα της υγείας από τα υπόλοιπα θέματα που απασχολούν την κοινωνία. Δεν γίνεται «να αλλάξουμε ρότα» στην υγεία, με τη συνολική πορεία του τόπου σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση. Για την Ελλάδα της νέας εποχής, την πατρίδα που ονειρευόμαστε, για μια πορεία με κοινωνικό πρόσημο, με προοδευτικό αποτύπωμα, είναι ανάγκη το πλειοψηφικό μέτωπο των δυνάμεων της κοινωνίας, να εκφραστεί σε ένα ισχυρό μέτωπο των πολιτικών προοδευτικών δυνάμεων, που θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.

Ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, αποτελεί την εγγύηση αυτής της προοπτικής, από την οποία οι μόνοι που έχουν να χάσουν είναι οι λίγοι, η ελίτ, αυτοί που με την ανοχή τουλάχιστον έως και την ενίσχυση της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, θησαυρίζουν σε βάρος των εργαζομένων.

*Βουλευτής Ηρακλείου ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία