Μετά τα μνημόνια . . .

 

Του Νίκου Ε. Ηγουμενίδη, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο

Η συζήτηση «Μετά τα Μνημόνια», ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη συμφωνία για το χρέος, βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Θα αποτελέσει τον πυρήνα της ατζέντας των εκλογών.

Αυτοί. Επιχείρησαν την έξοδο από την κρίση με καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων. «Πέτυχαν» 25% μείωση του ΑΕΠ της χώρας. «Ανέβασαν» την ανεργία στο 27% (στην νεολαία >60%). «Κατάφεραν» μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις ~60%. Κοντά στα 2,5 εκατομμύρια οι συμπολίτες που έχασαν το δικαίωμα πρόσβασης στο δημόσιο σύστημα υγείας. Σε ένα ιστορικό ρεκόρ αρνητικού ισοζυγίου συστάσεων-διαγραφών, έκλεισαν 222.435 επιχειρήσεις. Τελικά; Από το 1ο στο 2ο και μετά στο 3ο μνημόνιο. Μπροστά σε τέτοια «επιτυχία» τύφλα να έχει η «καταστροφή»!

Εμείς. Επιχειρήσαμε την έξοδο από την κρίση με την κοινωνία όρθια. Σχεδιάσαμε μια πορεία. Συγκρουστήκαμε εντός και εκτός της χώρας. Αναγκαστήκαμε να δώσουμε πολιτικό χώρο (ψήφιση συντηρητικών – υφεσιακών μέτρων που επέβαλαν οι δανειστές μας). Κερδίσαμε πολιτικό χρόνο. Η ανεργία μειώθηκε στο 20%. Επιτύχαμε την πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας όλων των ανασφάλιστων. Οι (καθαρές) εισροές Άμεσων Ξένων Επενδύσεων στην Ελλάδα για το 2017 ανήλθαν σε  3,59 δις €, σε σχέση με 2,77 δις € το 2016 (αύξηση 29,4% και ρεκόρ δεκαετίας). Ο αριθμός συστάσεων νέων επιχειρήσεων αυξήθηκε αισθητά (30.103 επιχειρήσεις ιδρύθηκαν μόνο το 2017, άνοδος 6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος). Θετικό για το 2017 ισοζύγιο συστάσεων – διαγραφών επιχειρήσεων στο σύνολο της επικράτειας. Τελικά; Τον Αύγουστο του 2018, βγαίνουμε από τα μνημόνια!

Και το κυριότερο. Ζήσαμε την (πολύτιμη για την συνέχεια) εμπειρία αυτής της προσπάθειας. Μεγάλο σχολείο για τις μαχόμενες κοινωνικές δυνάμεις. Ακολουθούν συγκρούσεις, ίσως σφοδρότερες από αυτές που έχουμε ζήσει. Άλλες φορές, ίσως χρειαστεί να ‘’κάνουμε ένα βήμα πίσω’’. Θα έχουμε και νίκες και μικρότερες ή μεγαλύτερες ήττες. Η μέχρι σήμερα εμπειρία, αποτελεί στέρεα βάση για τις επερχόμενες, δυσκολότερες μάχες, για την οικοδόμηση της «μετά τα μνημόνια» Ελλάδας.

Αυτοί. Θέλουν ανάπτυξη που επιτείνει τις κοινωνικές ανισότητες. Ανάπτυξη στηριγμένη και στήριγμα του ιδιόμορφου κρατικοδίαιτου  Ελληνικού καπιταλισμού όπου η στρεβλή επιχειρηματικότητα, η παραοικονομία, η φοροδιαφυγή, η διαπλοκή, η διαφθορά, δεν είναι συγκυριακά αλλά χαρακτηριστικά της ταυτότητάς του.

1Εμείς. Θέλουμε ανάπτυξη οικονομικά σταθερή και διατηρήσιμη σε ένα νέο κοινωνικό μοντέλο ανθεκτικό στις κρίσεις. Επιδιώκουμε την οικονομική μεγέθυνση, συνδυασμένα με το σεβασμό στο περιβάλλον και την κοινωνική προστασία. Η εργασία έχει κεντρική θέση και ρόλο. Και στην νέα Ελλάδα, οι οικονομικά ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες θα βρεθούν στο κέντρο της προσοχής μας, θα είναι οι πρώτες που θα ωφεληθούν, θα στηρίξουν την προσπάθειά μας.

Ο δρόμος για το χτίσιμο της «μετά τα μνημόνια» Ελλάδας είναι αχαρτογράφητος. Πρόσθετη δυσκολία. Ωστόσο, αγωνιστήκαμε και ξέρουμε πολύ καλά «τι δεν θέλουμε». Έχουμε χαράξει τις «ράγες».

Αυτοί. Οι δανειστές, απαιτούν εφαρμογή νεοφιλελεύθερων  επιλογών. Στο εσωτερικό, είμαστε αντιμέτωποι με πολιτικές που ‘’και αν δεν είχαμε τρόικα θα έπρεπε να την εφεύρουμε».

Εμείς. Όσα οραματιζόμαστε για την πατρίδα μας, ξεπερνάνε τα άμεσα ζητήματα που καλούμαστε να επιλύσουμε. Επιπλέον, αυτός ο δρόμος ανοίγει και στηρίζεται στους σημερινούς μας αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατία, κοινωνική αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια.

Η πρόσφατη συμφωνία για το χρέος εξασφαλίζει δημοσιονομικό χώρο απόλυτα αναγκαίο στην Ελληνική οικονομία. Πέρα από τις «μίζερες» προσεγγίσεις (είτε: πόσο «καλύτερη» θα μπορούσε να ήταν, είτε: ποια «χειρότερα» αποφύγαμε), στον «μετά τα μνημόνια» δρόμο, υπάρχουν πολλά προβλήματα που η αντιμετώπισή τους, θα ανακουφίσει την καθημερινότητά μας. Συντάξεις, πλειστηριασμοί, προστασία της λαϊκής κατοικίας, παιδεία, υγεία, διαφθορά, εργασιακές σχέσεις, είναι θέματα που θα βρούμε μπροστά μας, την επόμενη (προεκλογική) περίοδο.

Ωστόσο, η αριστερά, πρώτη στην πάλη για το «καθημερινό», στην ιστορική της διαδρομή, δεν υπήρξε ποτέ η πολιτική δύναμη «της καθημερινότητας».

Η αντιμετώπιση της καθημερινότητας, αποκομμένη από την πυξίδα της προοπτικής της αριστεράς, εύκολα θα μπορούσε να μετατραπεί σε μάχη ναυαγού με τα κύματα, χωρίς να βλέπει στεριά, χωρίς ελπίδα επιτυχίας, τελικά χωρίς επιτυχία. Οι κοινωνικές και ιδεολογικές μας αναφορές, όχι μόνο δεν αποτελούν «βαρίδια» αλλά ανοίγουν και μας δείχνουν τον δρόμο. Να μην υποτάξουμε οράματα και ιδέες στον πολιτικό και οικονομικό εξαναγκασμό που ακολούθησε την ήττα και τον συμβιβασμό του 2015.

Εδώ, αναδεικνύονται τα καθήκοντα και η πολύτιμη συμβολή του κόμματος στη νέα προσπάθεια. Με το παραπάνω περιεχόμενο, να βγούμε αποφασιστικά στην κοινωνία. Να εξασφαλίσουμε τη συμμετοχή και την συμβολή των συμπολιτών μας στον προβληματισμό μας, χωρίς την προϋπόθεση της «κομματικής» τους ένταξης. Να συναντηθούμε ξανά με τις μαχόμενες κοινωνικές δυνάμεις. Να αναθερμάνουμε τη σχέση μας με τη νεολαία, τον κόσμο της εργασίας, της προόδου, του πολιτισμού. Να εμπνεύσουμε και να συνεπάρουμε όλους αυτούς που έτσι κι αλλιώς χωρίς αυτούς δεν μπορούμε, δεν θα μπορούσαμε ποτέ, να κτίσουμε τη νέα, την «μετά τα μνημόνια» πατρίδα.

Η ενότητα  δράσης, η κινητοποίηση, και η πολιτική συσπείρωση ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων, αποτελεί την μεγάλη πρόκληση για την αριστερά και το κόμμα μας. Το καθήκον προβάλλει μονόδρομος.

Για μια νέα Ελλάδα, έχουμε υποχρέωση να επιτύχουμε!

Θα τα καταφέρουμε!

 

Εγγραφείτε στο ενημερωτικό δελτίο
Για να λαμβάνεις ενημερωτικό υλικό και γνωρίζεις για τις δράσεις μας.
Γράψε απλά το email σου!
Εγγραφείτε