«Αυτή η ανεπάρκεια, από ένα σημείο και μετά, έγινε πολιτική επιλογή και πάνω σε αυτό το πρόβλημα στηρίξατε το «σιχαμένο» σύστημα του πελατειακού κράτους, όπου εξαγοράζατε συνειδήσεις, πουλώντας ψεύτικες ελπίδες για τη νομιμοποίηση κάποια στιγμή των ακινήτων και το πρόβλημα, που εσείς οξύνατε, το χρησιμοποιούσατε ως μέσο για εκμαυλισμό συνειδήσεων.»
ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΖ΄- ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Ο
(Άρθρο 40 παρ. 1 Κ.τ.Β.)
Στην Αθήνα σήμερα, 26 Σεπτεμβρίου 2017, ημέρα Τρίτη και ώρα 9.30΄, στην Αίθουσα της Γερουσίας, συνήλθε σε συνεδρίαση η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου, υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής, κυρίας Χαράς Καφαντάρη, με θέμα ημερήσιας διάταξης την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Έλεγχος και προστασία του δομημένου περιβάλλοντος».
Στη συνεδρίαση παρέστησαν o Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Γιώργος Σταθάκης, καθώς και αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες.
Η Πρόεδρος της Επιτροπής, αφού διαπίστωσε την ύπαρξη απαρτίας, κήρυξε την έναρξη της συνεδρίασης και έκανε την α΄ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΔΗΣ: Σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Βλέπω το τελευταίο διάστημα – ότι μέσα από ένα σύνολο μέτρων που καθορίζουν τις περιοχές της αγροτικής εκμετάλλευσης, τις περιοχές της πτηνοτροφικής εκμετάλλευσης, τον καθορισμό του αιγιαλού, δηλαδή, μέσα από τους δασικούς χάρτες, το χωροταξικό σχεδιασμό, – μια συνολική κυβερνητική προσπάθεια, όπου με σεβασμό στο περιβάλλον, με φροντίδα για το τι και σε ποια κατάσταση θα αφήσουμε στα παιδιά μας, η Κυβέρνηση έρχεται να αντιμετωπίσει προβλήματα που για δεκαετίες και με ευθύνη των προηγούμενων κυβερνήσεων, έμεναν άλυτα.
Σε αυτή την συνολική κυβερνητική προσπάθεια, είναι και το σημερινό σχέδιο νόμου, το οποίο κατά τη γνώμη μου διαπνέεται από το σεβασμό στο περιβάλλον, από αυτό που λέμε οικολογική ευαισθησία και αυτό είναι το πρώτο στοιχείο που θα ήθελα να σημειώσω για το σημερινό νομοσχέδιο.
Αρκετοί συνάδελφοι με τις τοποθετήσεις τους σήμερα στάθηκαν στο θέμα των αυθαιρέτων κτισμάτων. Και εγώ σε αυτό θα σταθώ, αλλά δεν θέλω να μιλήσω για τις οφθαλμοφανείς προκλήσεις του κοινού περί δικαίου αισθήματος της ύπαρξης αυθαιρέτων κτισμάτων μεμονωμένων σε δασικές εκτάσεις ή σε αιγιαλούς, αλλά θα μιλήσω για τις πόλεις που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα, όπου το 50% με 80% είναι αυθαίρετες κατασκευές, επειδή σε κάποιες από αυτές τα τελευταία πενήντα χρόνια από καμία έως ελάχιστες είναι οι παρεμβάσεις στα σχέδια πόλης. Για όλες αυτές -και θα ήθελα να μου επιτρέψετε την έκφραση- τις «αυθαιρετοπόλεις», θέλω να τοποθετηθώ.
Ηράκλειο, 200.000 πληθυσμός. Το 60% του συνόλου των κτισμάτων, το 70% – 80% των κτισμάτων εκτός των τειχών – ευτυχώς έχουμε αρκετές μηχανές αναζήτησης και μπορεί κάποιος να δει το αποτύπωμα του Ηρακλείου – είναι αυθαίρετα κτίσματα. Μεγάλες Λεωφόροι του Ηρακλείου, που διασχίζουν την πόλη των 200.000 ανθρώπων, είναι εκτός σχεδίου.
Γάζι, δίπλα στο Ηράκλειο. Το 1923 είχε 60 κατοίκους, σήμερα πλησιάζει τις 30.000. Στο διάστημα ενός αιώνα ήταν ελάχιστες οι παρεμβάσεις στο σχέδιο πόλης, με αποτέλεσμα πάνω από το 80% τον κτισμάτων του Γαζίου να είναι αυθαίρετα.
Θα ήθελα να ρωτήσω, λοιπόν, το συνάδελφο της Ν.Δ., το κόμμα της Ν.Δ., που μας κούνησε το δάχτυλο, τόσα χρόνια που κυβερνάγατε, τι κάνατε; Πώς αντιμετωπίσατε, εσείς και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που κυβερνήσατε, τη στροφή του κόσμου προς τις πόλεις; Στο Γάζι, που αναφέρθηκα προηγουμένως, οι άνθρωποι έχτισαν στα κτήματά τους, έκτισαν στις περιουσίες τους, μετακινήθηκαν εκεί από την ορεινή Κρήτη ή από την ενδοχώρα, για να βρουν διέξοδο να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους. Πώς αντιμετωπίσατε, λοιπόν, με τους νόμους σας, την εγκατάσταση ή τη μετεγκατάσταση του πληθυσμού στην Ελλάδα;
Αυτό πρέπει να το απαντήσετε και πρέπει να απολογηθείτε και στους πολίτες του Ηρακλείου και στους πολίτες του Γαζίου. Επίσης, στους πολίτες – όταν πήγα στο Υπουργείο να εκθέσω αυτή την εικόνα, το έμαθα – της Ανατολικής Αττικής, στους πολίτες της Θεσσαλονίκης και στους πολίτες της πλειοψηφίας των πόλεων της Πελοποννήσου. Για να επιστρέψουμε στην Αθήνα και σε κομμάτι των πολιτών, που μένουν στην Αγία Παρασκευή, στους πολίτες της Ανθούσας και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Τι κάνατε για όλους αυτούς;
Είχατε το θράσος, γιατί περίσσεια θράσους χρειάζεται από το κόμμα της Ν.Δ., να μιλήσετε για ανισότητα, ότι με τις καινούργιες ρυθμίσεις πληρώνουν λιγότερο, τι θα γίνει με αυτούς που πλήρωσαν περισσότερα. Αφού τα είχατε τόσο καλά τακτοποιημένα, κύριοι της Ν.Δ., γιατί μόνο 10% των πολιτών του Ηρακλείου τακτοποίησε τα αυθαίρετα κτίσματά του; Γιατί το 90% των αυθαιρέτων, για τα οποία μίλησα πριν, είναι εκτός τακτοποίησης;
Από τους υπολογισμούς που έκαναν οι συνεργάτες μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μόνο από τους Ηρακλειώτες, που ζουν σε αυθαίρετα κτίσματα, με το νόμο της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ζητούσαμε 3 δις και εάν το προχωρήσουμε για όλη την Ελλάδα – δεν ξέρω αν είναι σωστή η αναγωγή, γιατί δεν ξέρω την έκταση του προβλήματος σε όλη την Ελλάδα – ζητάμε από τους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων κτισμάτων το εξωτερικό χρέος της χώρας. Ας υποθέσουμε, ότι έχουν τα χρήματα, είναι σωστό, αυτοί οι άνθρωποι, που λόγω κρατικής ανεπάρκειας, έφτασαν να χτίσουν και να ζουν σε αυθαίρετα κτίσματα, να τους ζητάμε το εξωτερικό χρέος της χώρας;
Κύριοι της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. η ανεπάρκειά σας, που οδήγησε σε κρατική ανεπάρκεια τελικά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της αστυφιλίας, δημιούργησε το πρόβλημα. Αυτή η ανεπάρκεια, από ένα σημείο και μετά, έγινε πολιτική επιλογή και πάνω σε αυτό το πρόβλημα στηρίξατε το «σιχαμένο» σύστημα του πελατειακού κράτους, όπου εξαγοράζατε συνειδήσεις, πουλώντας ψεύτικες ελπίδες για τη νομιμοποίηση κάποια στιγμή των ακινήτων και το πρόβλημα, που εσείς οξύνατε, το χρησιμοποιούσατε ως μέσο για εκμαυλισμό συνειδήσεων.
Θα μας δοθεί η δυνατότητα να τοποθετηθούμε και στις επόμενες συνεδριάσεις και στην Ολομέλεια.
Πιστεύω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η πολιτική με κοινωνικό αποτύπωμα, η πολιτική που φέρει τη σφραγίδα της αριστεράς στο θέμα αυτό πρέπει να έχει δύο χαρακτηριστικά: Πρώτον, να άρει την πολιτική ομηρία των ιδιοκτητών αυθαιρέτων, δεύτερον, να αποκλείσει την όποια διαιώνιση του προβλήματος από εδώ και πέρα. Έτσι αντιλαμβάνομαι αυτή την πολιτική, μ’ αυτό το κριτήριο κρίνω το νομοσχέδιο και θα ήθελα να σταθώ μόνο σε δύο θέματα:
Πρώτον, το κόστος τακτοποίησης. Υπάρχει δραστική μείωση του κόστους τακτοποίησης από 40% έως 60%, σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνει και το 75%. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα θετικό σημείο του νομοσχεδίου, είναι μια θετική πρόληψη του νομοσχεδίου και νομίζω ότι το μήνυμα που πρέπει να φύγει από το Ελληνικό Κοινοβούλιο προς την κοινωνία, προς τους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων κτισμάτων είναι ότι τώρα είναι η ώρα, πραγματικά, να τακτοποιήσουν το αυθαίρετο κτίσμα τους.
Σε σχέση με αυτό επιτρέψτε μου, κύριε Υπουργέ, μερικές παρατηρήσεις. Να ξεκαθαρίσω ότι αυτές οι παρατηρήσεις αφορούν έναν διάλογο που είχαμε με τους φορείς της περιοχής στην οποία κινούμαι. Ήδη την Παρασκευή έχουμε οργανώσει μια τέτοια σύσκεψη για να μαζέψουμε και τις προτάσεις επί του νομοσχεδίου, ανεξάρτητα από τους φορείς που καλέσαμε για την Δευτέρα.
Πρώτον, το ποσό που πάει στην αυτοδιοίκηση είναι 25, 25%, το ποσό των δήμων δεν ορίζεται σαφώς τι θα το κάνουν οι δήμοι, εγώ προτείνω το ποσό αυτό καταρχήν να αυξηθεί, εάν γίνεται να πάει στο 33% στους δήμους για να κάνουν τις αυθαιρετουπόλεις πόλεις. Δηλαδή, όχι να το πάρει ο δήμος γενικώς, να το πάρει ο δήμος είναι να φτιάξει το σχέδιο πόλης είτε να υλοποιήσει το σχέδιο που υπάρχει, να φτιάξει πλατείες, να ανοίξει δρόμους, να φτιάξει πάρκα, όπου προβλέπεται ή όπου μπορεί να το σχεδιάσει. Είπα συμφωνώ με το μειωμένο κόστος, αυτός είναι ένας έμμεσος μεν, σαφέστατος, όμως, τρόπος επιστροφής χρημάτων στους ίδιους τους κατοίκους των περιοχών.
Δεύτερον, πρέπει να δούμε μια ειδική μέριμνα νομίζω για ορεινές περιοχές ή νησιά με λίγους κατοίκους, κάτω από 500 κατοίκους. Εδώ, με βάση το προτεινόμενο από το νόμο υπολογιζόμενο κόστος τακτοποίησης, να δούμε έναν συντελεστή μείωσης τους σ’ αυτές τις περιοχές. Να είναι, ας πούμε, με βάση το υπολογιζόμενο κόστος κατευθείαν ένας κόφτης 50%; Να ενταχθούν στο σύστημα ταυτοποίησης των πριν το 75; Το βλέπουμε.
Ένα τρίτο είναι να υπάρχει ένας ενιαίος συντελεστής για τους βοηθητικούς χώρους, σοφίτες, πατάρια, υπόγεια, που, έτσι και αλλιώς, η περιβαλλοντική επιβάρυνση είναι μηδενική ή να υπάρχει ένας ενιαίος συντελεστής 0,2 ή να μη μετράνε στη συνολική επιφάνεια του προς τακτοποίηση ακινήτου. Υπάρχει μια σκέψη κι ένα αίτημα από κάποιους φορείς στις τρεις δεκαετείς 1983 – 1992, 1993 – 2004 και 2004-2011, να μειωθεί ο συντελεστής κατά 0.2, δηλαδή το 0.6, 0.8 και 1 αντίστοιχα να γίνουν 0.4, 0.6 και 0.8. Τα μεταφέρω σαν πρώτες σκέψεις. Επίσης, όσον αφορά στις δόσεις, εάν υπάρχει δυνατότητα, από 80 να γίνουν 120.
Αντιλαμβάνομαι ότι ο νόμος δίνει κίνητρα για την άμεση τακτοποίηση. Υπάρχει, ενδεχομένως, κόσμος, όμως, που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα της άμεσης τακτοποίησης. Μήπως θα πρέπει αυτό που βάζουμε για το τρίτο εξάμηνο, που αρχίζει να δρα τιμωρητικά σε κάποιους που δεν το τακτοποιήσαν – το καταλαβαίνω ότι πρέπει να υπάρξει – να πάει λίγο αργότερα; Να πάει, ας πούμε, στο 5ο εξάμηνο, να δοθεί δηλαδή μια παράταση, εάν υπάρχει δυνατότητα. Εγώ το καταθέτω αυτή τη στιγμή, δεν θα επεκταθώ περισσότερο, θα τα συζητήσουμε έτσι και αλλιώς και στην κατ΄ άρθρον συζήτηση.
Επιτρέψτε μου μία τελευταία παρατήρηση. Ένα μεγάλο πρόβλημα, που δεν αφορά μόνο τους ιδιοκτήτες των αυθαιρέτων κτισμάτων, είναι το πρόβλημα της εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίας. Είναι τεράστιο πρόβλημα, ομολογώ ότι με υπερβαίνει, εγώ δεν είμαι ούτε μηχανικός ούτε δικηγόρος και αυτό μου επιτρέπει, πιθανά, να βλέπω λίγο από επάνω και έξω τα διάφορα προβλήματα και σ’ αυτή την κατεύθυνση θα είναι και οι παρατηρήσεις που κάνω, είναι όμως ένα πρόβλημα που αφορά πολύ μεγάλο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας.
Υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις – δεν φαντάζομαι ότι μόνο στο Ηράκλειο εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες μετά τη μικρασιατική καταστροφή, εμείς έχουμε συνοικίες, όπως η Νέα Αλικαρνασσός, το λέει και το όνομα της – οι οποίες κατατμήθηκαν, μένει κόσμος που αυτή τη στιγμή έχει μια περιουσία εξ αδιαιρέτου.
Οι παρατηρήσεις που έχουμε από τους συλλόγους των συμβολαιογράφων, με τους οποίους έχουμε μιλήσει, όπως και με διάφορους άλλους φορείς, είναι ότι δεν τους ικανοποιεί αυτή η ρύθμιση που, ενδεχομένως, υπάρχει στο νομοσχέδιο και ενδεχομένως, να υπάρχουν εμπλοκές και με το Υπουργείο Οικονομικών. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να το δούμε αυτό το θέμα ολοκληρώνοντας τη συζήτηση αυτή και μέχρι την Ολομέλεια. Πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι θα λύσουμε ένα σοβαρό θέμα της ελληνικής κοινωνίας.
Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο, σας ευχαριστώ όλους για την ανοχή σας.
